|
منتقدانه .. و زمانی که قائم ما ظهور کند، ندا در دهد:
آگاه باشید ای جهانیان!
که منم امام قائم..
آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده..
بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند..
بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را عریان روی خاک افکندند..
آگاه باشید ای جهانیان که جد من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند..
*یالثارات الحسین علیه السلام*
|
سلام
ادیان یکی بودند. زیرا؟ قرن بیست و یکم است. بیش از چهارده قرن از ظهور پیامبر اسلام و بیش از بیست قرن از ظهور پیامبر مسیحیان گذشته است. بیش از ده قرن است که معتقدان این دو دین و ادیان دیگر در کنار هم زندگی می کنند و با یکدیگر حشر و نشر دارند. اما در طول این سالها درگیری های بسیار میان معتقدان به این ادیان درگرفته است. زمانی به نام جنگهای صلیبی یکدیگر را کشتند و زمانی دیگر و در دنیای به اصطلاح مدرن با نقاب بنیادگرایی بر یکدیگر تاختند. در این میان هرکدام خود را حق مطلق و سرچشمه نجات می داند و مابقی را باطل مطلق می پندارد. سالهاست که امکان تبادل اندیشه حتی درون ادیان و در چهارچوب مذاهب ممکن نیست. علمای شیعه، علمای سنی را برنمی تابد و علمای سنی علمای شیعه را. عالمان کاتولیک و ارتدوکس و پروتستان چشم دیدن یکدیگر را ندارند و این قصه خودبینی همچنان در چهارچوب گفتمانهای درون دینی تکرار می شود. در میان ادیان نیز این ماجرا به قوت خود به شکلی قوی تر باقی است. اما ?? سال پیش در شهری در خاورمیانه، در این چهار راه تمدن بشری اتفاقی دیگر روی می دهد. یک روحانی از دینی در روز عید روزه در معبد دین دیگری ظاهر می شود و خطبه می خواند از او استقبال نیز می شود. عجبا که روحانیان ادیانی متفاوت را در کنار هم می توان در یک تابلو مشاهده کرد. سید موسی صدر به عنوان یک روحانی مسلمان، یک اندیشمند مسلمان برخواسته از حوزه علمیه قم و شاگرد دانشگاه تهران در کلیسای مسیحیان حاضر می شود و خطبه عید روزه را می خواند. نه از حق بودن خود دم می زند و نه از باطل بودن دیگران. تنها یک صدا دارد و آنهم این است. ادیان یکی بودند و هستند. اما این ادعای او تنها صرف یک ادعا نیست. از دیدگاه او ((ادیان که یکی بوده اند و هرکدام ظهور دیگری را بشارت می داده است و یکدیگر را تصدیق می کرده اند.)) و امام موسی صدر همچنان می گوید که : ((خداوند به واسطه این ادیان، مردم را از تاریکیها به سوی نور بیرون کشید و آنان را از اختلافات ویرانگر نجات داد و پیمودن راه صلح و مسالمت آموخت.)) اما چرا ادیان یکی بودند ؟ امام موسی صدر دلایل خود را برای این سخن اینگونه بر می شمرد :
توجه به دو نماد. خدا و انسان. خدا و خلق. خدا و خانواده خدا به حکم الناس عیال الله. و گاهی می شود که کلمه ناس را به جای الله نشاند. انسان. سوژه تمامی تاریخ و خدا! گمشده تمامی انسانهای تاریخ. و همه ادیان دعوت کرده اند به این دو. خدا و انسان. همه دعوت کرده اند
مبارزه در برابر طاغوت برای قسط. مبارزه در برابر فرعون برای نجات قوم از ستم آل فرعون. مبارزه برای نجات مردمان از جهلی که مدعیان یهودیت بر خلائق حاکم کرده اند و مگر نه اینکه جهل، خود یکی از مظاهر استضعاف و رنج است؟ مبارزه برای قسط در برابر ابوجهل و ابو لهب. شهدایش هم یاسر و سمیه و رنج دیدگانش و شلاق خورندگانش بلال و عمار و همه مورد ظلم واقع شدگان تاریخ. اگر دینی ماند در میان خلائق از روی مبارزه اش برای آزادی و برابری انسان بود.
همه چیز مشترک است. سوژه اساسی یعنی انسان. آغاز سوژه یعنی خدا و فضای عمل سوژه یعنی جهان و تاریخ. همه واحد اند و همراه. با این تعبیر و فهم ادیان یکی بودند. چون سوژه مشترکشان انسان بود. زادگاه مشترکشان از سوی خدا بوده و بستر سیرشان جهان است و تاریخ. سه هدف مشترک را نیز همه ادیان پی می گرفتند. سه هدفی که هر سه تامین کننده یکدیگر اند.
و این همانی میان ادیان است که یکی بودنشان را نشان می دهد. میان خدای مسلمان و مسیحی و یهودی و زردشتی چه تفاوتی است؟ مگرنه این است که همه آنها به خدا می خوانند برای خدمت به خلق و ایستادن در برابر ظلم جباران و ظالمان و ستاندن حق مظلومان و محرومان؟ راه درست یکیست. ((راه انسان رنجدیده)). و رهایی از عذاب الهی میسور نمی شود مگر از طریق ((خدمت به انسان مستضعف رو به نابودی)) و همه اینها جز از طریق یکی شدن در همه چیز و در مورد خدا میسر نمی شود. با این فهم می توان ادیان را یکی دانست. ادیان یک هستند. اگر به ادیان بازگردیم و در برابر کبر و غرور و منیت و دنیا طلبی مدعیان رسمی ادیان سخنی دیگری را مطرح کنیم. سخنی از جنس یکی دانستن ادیان از دیدگاه سید موسی صدر.
کمیته اندیشه کانون فرهنگی یاران صدر [ شنبه 89/12/7 ] [ 9:12 صبح ] [ علی آلیانی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
